Landen van Oceanië

Oceanië is een geografische regio die in sommige delen van de wereld wordt beschreven als een continent. Het omvat Australazië, Melanesië, Micronesië en Polynesië. Verspreid over zowel het oostelijk als het westelijk halfrond heeft Oceanië naar schatting een landoppervlak van 8.525.989 vierkante kilometer (3.291.903 vierkante mijl) en een bevolking van ongeveer 44,4 miljoen mensen in 2022. Oceanië wordt in het grootste deel van de Engelstalige wereld beschreven als een geografische regio, maar buiten de Engelstalige wereld wordt Oceanië beschreven als een van de continenten. In dit wereldmodel wordt Australië alleen beschouwd als een eilandstaat dat deel uitmaakt van het continent Oceanië en niet als een afzonderlijk continent. In vergelijking met andere delen van de wereld is Oceanië het kleinste in oppervlakte en het op één na minst bevolkte na Antarctica.

Oceanië heeft een gevarieerde mix van economieën, van hoogontwikkelde en wereldwijd concurrerende financiële markten in Australië, Frans-Polynesië, de Hawaiiaanse eilanden, Nieuw-Caledonië en Nieuw-Zeeland, die hoog scoren op levenskwaliteit en de menselijke ontwikkelingsindex, tot veel minder ontwikkelde economieën zoals Kiribati, Papoea-Nieuw-Guinea, Tuvalu, Vanuatu en West-Papoea, evenals middelgrote economieën van eilanden in de Stille Oceaan zoals Fiji, Palau en Tonga. Het grootste en meest bevolkte land van Oceanië is Australië, en de grootste stad is Sydney. Puncak Jaya in het hoogland van Papoea, Indonesië, is de hoogste berg in Oceanië met een hoogte van 4.884 m (16.024 voet).

De eerste bewoners van Australië, Nieuw-Guinea en de grote eilanden in het oosten arriveerden meer dan 60.000 jaar geleden. Oceanië werd voor het eerst verkend door Europeanen in de 16e eeuw. Portugese ontdekkingsreizigers bereikten tussen 1512 en 1526 de Tanimbar-eilanden, enkele van de Carolinen en het westelijke deel van Nieuw-Guinea. Zij werden gevolgd door Spaanse en Nederlandse ontdekkingsreizigers, daarna door Britten en Fransen. Tijdens zijn eerste reis in de 18e eeuw voer James Cook, die later de hoogontwikkelde Hawaiiaanse eilanden bereikte, naar Tahiti en volgde voor het eerst de oostkust van Australië.

De komst van Europese kolonisten in de daaropvolgende eeuwen leidde tot aanzienlijke veranderingen in het sociale en politieke landschap van Oceanië. In het Pacifische strijdtoneel tijdens de Tweede Wereldoorlog vonden grote gevechten plaats, voornamelijk tussen de geallieerde mogendheden van de VS, de Filipijnen (destijds deel van het Gemenebest van de VS) en Australië, en de asmogendheid Japan. Rotstekeningen van Australische Aboriginals vormen de langst ononderbroken beoefende kunsttraditie ter wereld. In de meeste landen van Oceanië is toerisme een belangrijke bron van inkomsten.